- trucia
- trù·cias.f. RE tosc.solo sing., grande miseria, chiaramente riconoscibile da abiti logori e consunti\DATA: 1879.ETIMO: der. del fr. trucher "vagabondare".
Dizionario Italiano.
trucia
Look at other dictionaries:
trucio — trù·cio agg. RE tosc. consunto, logoro, sporco | estens., misero, meschino {{line}} {{/line}} DATA: 1891. ETIMO: etim. incerta, forse der. di trucia … Dizionario italiano
trutka — ż III, CMs. trutkatce; lm D. trutkatek «trucizna mieszana z pokarmem, wykładana w celu trucia zwierząt wyrządzających szkody» Trutka na szczury … Słownik języka polskiego
